Което няма име
Помни:
ти си това, което се лее,
което не успява да се изрече,
което пипнешком се търси,
което за миг се добавя
и веднага се губи отново.
Ти си това, което няма име,
това вътрешно безпокойство,
това желание да умреш,
за да не страдаш,
а също и неосъзнатата радост,
която кой да е ден те облива,
радостта да познаеш друг човек,
върховната привилегия.
Ти си това, което не успяваш да наблюдаваш,
тази статуя на глинен пиедестал,
тази трагикомична кукла
която търси на кого да прилича,
и намира в страниците на други
спомен и утеха.
Си,
което няма име,
което е забягнало вече
към своето несъвършено небе.
------------
Превод от испански Живка Балтаджиева
------------